پذيرش هم جنس گر ايان در جامعه

مطلب زیر برگرفته از وبسایت the iranian home می باشد :

به گفته رضا كريم زاده، روانشناس كه روي مسئله همجنسگرايان درايران به طور ويژه تحقيق كرده، مي گويد در همه مذاهب اسلامي هم اين قانون جاري نيست و به عنوان مثال درميان پيروان مالكي كه يكي از چهار مذهب مهم اهل تسنن است، داشتن رابطه بين دو مرد چنانچه يكي از آنان مردي آزاد وديگري غلامش باشد، اشكال شرعي ندارد.

زندگي مشترك دو همجنس در ايران در غالب يك خانواده، نه از سوي اجتماع و نه از سوي دولت پذيرفته نيست، اما وضعيت همجنسگرايان هميشه در ايران اين گونه نبوده و اين موضوع وابسته به دولت و وضع سياسي هم هست.

بسياري از صاحبنظران مسايل اجتماعي معتقدند كه درصد مشخصي از افراد يك جامعه، همجنسگرا هستند و جامعه ايران هم از اين قاعده مستثني نيست و از سوي ديگر اين موضوع در ادبيات وتاريخ ايران هم وجود داشته و بحث در باره غلام و شاهد در ادبيات كهن نشان از طبيعي بودن اين موضوع در اذهان پيشينيان ما دارد.

اما اساسا مسئله همجنسگرايي در همه جاي دنيا موضوعي حساس است و دربسياري از جوامع غربي هم هنوز كاملا جا نيفتاده، اما از اواخر قرن نوزدهم به اين سو، تمايل جنسي افراد، يعني هم يا دگر جنس گرايي بخشي اصلي از هويت فرد بوده و همواره با اوست.

زندگي براي كساني كه شيوه اي به جز دگر جنسگرايي معمول را در ايران انتخاب كنند، چندان راحت نيست، تجربه هاي شخصي اين افراد، نشان از درگيري مدام آنها با خانواده وجامعه برسر هويتشان دارد.

www.theiranianhome.com